17 Haziran 2013 Pazartesi

Sevgi ve Fedakarlık Ülkesi'nden bildirim

   Çok fazla sözüm yok bugün söyleyecek, bir süredir içimde tuttuğum bir yığın söz olmasına rağmen... Bir kadın dostumun büyük bir güven kaybı yaşadığına tanıklık ettim bugün, insanlara özellikle de erkeklere... Dönüp kendime baktım, bu yoldan tam bir yıl önce geçtiğimi gördüm. Çaresizliğin kucağına düşmüş bir dosta yardım eli uzatamamanın imkansızlığının verdiği hüzünü, acıyı tattım dün gece. 

   Uzun bir süredir kendimi sorgulama seanslarım vardı, 3 haftadır ara vermiştim büyük bir çözülüş sayesinde, bugün tekrar analize oturdum kendimi. "Güven"in nasıl paramparça olduğu, insanlara nasıl güven şansı verecek kadar aptalca tavırlarım olduğu aslında içimde kalmayan güvene rağmen en çok düşündüklerim idi.. Bir de kendimin ne kadar güvenilir olduğu tabii tepkilerimle, düşüncelerimle, davranışlarımla... 

   Bazı zamanlar oluyor, umursanmıyor olmanın verdiği acı öyle fena yapıyor ki, sırf ruhumu da değil, bedenimi de yoruyor sıkıntısı. İnsanlara yük olmama, aksine onların varsa yüklerini azaltma çabamın altında kendimi öyle eziyorum ki kimi zaman, kendime kızabiliyorum. Mizacın bu diyeceksiniz, inkar edemeyeceğim. Biri gerçekten çok ihtiyacım olduğu anlarda beni dinler bir şekilde, sağlarım bunu; ancak bir yanım yalnızca gerçekten dinleyen, ilgilenen kişilerin içten soruları gelmedikçe kendini dinletmek istemiyor, bir nevi dinletmemek için direniyor... 

   Kendimi değersiz hissettiren, çocuk gibi kandırmaya çalışan, yokluğumu umursamadığını göstermekle dahi uğraşmayan insanlarım arasında kimi zaman moralim bozulduğunda dilime bu şarkı dolanıverir ve lise yıllarında ilk dinlediğim günden beri etrafımı çevreleyen hüzün kaplar dört bir yanımı:


     Şimdi yine kendimi hüzüne teslim ederken yineleyeceğim kendimi bu güven konusunda; suistimal etmemeli size duyulan güvenleri yer zaman ayırt etmeksizin, size sırtını dayayanlara gerçekten destek olmak istemiyorsanız yol vermeli, destek olmak isteyip de başaramıyorsunuz bunu ifade etmeli ama kullanmamalı kimseyi... Unutulacaksa, silinecekse her şey bir anda, sevilmiyorsa karşıdaki, gücendirmemeli kimseyi... Yakıp yıkıp talan edip, arkada bir enkaz bırakmamalı...

Sevgi ve fedakarlıklar ülkesinden
Ceyda

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder